W tym artykule przeczytasz o:
- życiorysie patrona i historii ulicy
- ciekawostkach z jego życia
O ulicy
Ulica zaczyna swój bieg skrzyżowaniem z Rydygiera, w pobliżu torów kolejowych linii obwodowej. Biegnąc na północ, krzyżuje się kolejno z ulicami Zajączka i Gołębiowskiego, kończąc swój bieg skrzyżowaniem z al. Wojska Polskiego.
Teofil Bogucki (ur. 7 marca 1908 w Dąbrowie-Zabłotne, zm. 9 września 1987 w Warszawie) – polski duchowny rzymskokatolicki, prałat domowy Jego Świątobliwości, dziekan dekanatu bielańskiego, kapelan AK, proboszcz parafii św. Stanisława Kostki w Warszawie.
Historia ulicy
Ulica ks. Teofila Boguckiego (do 1961: Orszańska, 1961-1998: Antoniny Sokolicz) – ulica na Żoliborzu, biegnąca od Rydygiera do al. Wojska Polskiego.
Życiorys
Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1936. W czasie II wojny światowej był kapelanem AK w powstaniu warszawskim. Po wojnie w 1952, został mianowany administratorem parafii pw. św. Jana Kantego na Żoliborzu w Warszawie. Od 1 października 1974 był proboszczem w parafii św. Stanisława Kostki w Warszawie. Jako proboszcz zaangażowany był w działalność charytatywną, prace III Synodu Archidiecezji Warszawskiej, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Posłannictwa Świeckich oraz w działalność opozycyjną.
Był inicjatorem odprawianych w kościele św. Stanisława Kostki Mszy za Ojczyznę, które koncelebrował między innymi ks. Jerzy Popiełuszko. Przyjaciel i ojciec duchowy ks. Popiełuszki. W czasie stanu wojennego zorganizował przy parafii stołówkę, wydającą dziennie kilkadziesiąt obiadów. 13 grudnia 1984 powołał Ruch Obrony Życia im. ks. Jerzego Popiełuszki. Otrzymawszy w darze samochód, sprzedał go, a uzyskane środki przeznaczył na budowę kaplicy w dolnym kościele.
Napisz komentarz
Komentarze