Urodziła się 28 kwietnia 1932 r. w Poznaniu. Najkrócej można ją scharakteryzować słowami: polska wokalistka jazzowa, wykonawczyni poezji śpiewanej i kompozytorka, malarka.
To legenda, czy wręcz ikona poetyckiej piosenki i jazzu. Jej najpopularniejsze utwory to, między innymi: „Oczy masz niebiesko-zielone”, „W Weronie”, „Szukaj mnie”. Słynna stała się jej wokaliza z „Pociągu” Jerzego Kawalerowicza. Nagrała też muzykę do filmu „Wszystko na sprzedaż” Andrzeja Wajdy. Opracowała również tło dźwiękowe do filmu fabularnego „Jezioro osobliwości” w reżyserii Jana Batorego, serialu telewizyjnego „Karino” tego samego reżysera, a także do filmów krótkometrażowych, między innymi „Natura” Zofii Ołdak. Tworzyła kompozycje do filmów krótkometrażowych, widowisk Teatru TV i przedstawień dramatycznych.
Wanda Warska już od ósmego roku życia uczyła się gry na fortepianie, później śpiewu. Ukończyła Średnią Szkołę Muzyczną i Szkołę Baletową im. Stanisława Miszczyka w Poznaniu. Studiowała na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1954 roku została solistką krakowskiego zespołu MM 176 Jerzego Borowca.
W 1955 roku rozpoczęła współpracę z Andrzejem Kurylewiczem, była główną interpretatorką jego utworów. Wraz z nim dokonała pierwszych nagrań z prowadzonym przez niego Sekstetem Organowym Polskiego Radia w Krakowie, gdzie zamieszkali po ślubie.
Występowała w Europie, między innymi w Austrii, NRD, RFN, Francji, Jugosławii, Danii, Szwecji i na Węgrzech, a także na Kubie i w Wenezueli.
Jako malarka miała ponad dwadzieścia wystaw indywidualnych.
W krakowskiej Piwnicy pod Baranami artystka prowadziła autorski teatrzyk Klara.
Komponowała i pisała teksty na potrzeby swojej sceny, występowała w programach muzycznych i poetyckich. Śpiewała piosenki do słów Juliusza Słowackiego, Cypriana Kamila Norwida, Bolesława Leśmiana, Juliana Tuwima, Agnieszki Osieckiej i innych.
W 1963 roku Warska i Kurylewicz przenieśli się do Warszawy. Najpierw zamieszkali na Starym Mieście, przy Brzozowej, później na Starym Żoliborzu. W 1966 roku wspólnie założyli Piwnicę Artystyczną, która najpierw mieściła się w siedzibie Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego na Nowym Świecie 24, a od 1967 roku – przy Rynku Starego Miasta w Warszawie.
Przez długie lata Piwnica Artystyczna Wandy Warskiej i Andrzeja Kurylewicza była jednym z najważniejszych miejsc polskiego środowiska jazzowego.
W latach 1982–1985 klub muzyczny Kurylewiczów został sceną kameralną Teatru Nowego. Od 1985 roku stał się salonem artystycznym i galerią. Odbywały się w nim koncerty i recitale oraz wieczory literackie, muzyczne i wystawy malarskie. Po śmierci Andrzeja Kurylewicza (12 kwietnia 2007) w prowadzenie Piwnicy włączyła się córka małżeństwa artystów, Gabriela.
W kwietniu ubiegłego roku Wanda Warska obchodziła 85. urodziny. Niedługo po tym doznała udaru, a w jego konsekwencji paraliżu ciała. Artystką cały czas opiekuje się córka, Gabriela Kurylewicz, kontynuując także kulturalne przedsięwzięcie rodziców na Starym Mieście.
Napisz komentarz
Komentarze