W tym artykule przeczytasz m.in.:
- o ulicy,
- kim jest jej patron
Ulica
Ulica Juliana Ejsmonda – długa na ponad 80 metrów ulica na Żoliborzu, rozpoczynająca się w pobliżu pl. Inwalidów, a biegnąca na północ do ul. Mierosławskiego.
Julian Ejsmond
(ur. 26 lutego 1892 w Warszawie, zm. 29 czerwca 1930 w Zakopanem) – polski poeta, bajkopisarz, tłumacz literatury, porucznik piechoty Wojska Polskiego, odznaczony Krzyżem Walecznych.
Życiorys
Urodził się 26 lutego 1892 w Warszawie, w rodzinie Franciszka Teodora, artysty malarza, i Marii, córki literata Juliana Wieniawskiego. Studiował filologię polską na UJ w Krakowie i UW.
Jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego. Studiował w sławnej szkole oficerskiej w Saint-Cyr, którą ukończył i został zatwierdzony w stopniu podporucznika. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Departamencie I Ministerstwa Spraw Wojskowych, a jego oddziałem macierzystym był 79 pułku piechoty. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 346. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W 1923 służył w macierzystym pułku w Słonimie. W 1924 był już w rezerwie.
Był zagorzałym myśliwym – nie tylko polował, ale również redagował pisma łowieckie, wydawał kalendarze myśliwskie. W 1929 został wiceprezesem LOP.
Pracował jako urzędnik, równolegle rozwijając swą twórczość literacką i edytorską. Pierwsze wiersze zaczął publikować w 1907. Pierwszy tomik poezji wydał w 1909. Jego twórczość była zróżnicowana gatunkowo, pisywał: wiersze miłosne, ballady, romanse, liryki, felietony, satyry, bajki, opowiadania. Zasłużył się także jako tłumacz pisanych w łacinie utworów Kochanowskiego, Sarbiewskiego, Propercjusza, Owidiusza, Petroniusza. Tłumaczył także teksty dla czasopisma „Skamander” (należał do grupy pisarzy luźno związanych z czasopismem). Napisał tekst „Inwentarz kultury narodowej”, wydrukowany w 36 zeszycie w roku 1925.
Zginął tragicznie 29 czerwca 1930 nad Morskim Okiem, w wypadku samochodowym. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 194–I–16/17).
Życie prywatne
Ożenił się z Janiną z Scheinkönigów (1900-1961), córką Michała i Zofii z Pociejów, z którą miał dwóch synów: Juliana (ur. 1920), który po II wojnie osiadł w Szwajcarii, oficera francuskiego krzyża wojennego 1939-1945 (zmienił nazwisko na D'Eysmond) i Stanisława (1922-2009). Potomkowie Juliana żyją obecnie w Szwajcarii i Francji.
Twórczość Juliana Ejsmonta
- Baśń o ziemnych ludkach, 1914
- Podręcznik całowania, 1923
- W zbożu, 1925
- Opowieść o Janku Kominiarczyku i o dymiącym piecu króla Stasia, 1925
- Wspomnienia myśliwskie, 1925
- Sztuka wymyślania, 1927
- Bajki, 1927
- W puszczy, 1927
- Ryś w dzisiejszej Polsce, 1929
- Moje przygody łowieckie, 1929
- Przygody wiewióreczki, 1929
- Żywoty drzew, 1929
- W słońcu, 1930
- Patrząc na moich synków, 1931
- Janek w puszczy, 1931
- Mali myśliwi, 1931
- Moje przygody łowieckie, 1961
- Ostatni
Napisz komentarz
Komentarze