Alina Janowska aktorką została mimo wielkich przeciwności losu. Jej życiorys jest barwny i pełny tragicznych chwil. Była także łączniczką w powstaniu warszawskim a po zmianie ustroju, została działaczką społeczną i pierwszą przewodniczącą rady Żoliborza.
W tym artykule przeczytasz m.in.:
- o dzieciństwie Aliny Janowskiej,
- o rodzicach Aliny Janowskiej,
- o losach w czasie wojny i powstania aktorki,
- o działalności społecznej na Żoliborzu.
Rada Dzielnicy Żoliborz podjęła decyzję by 2023 rok był rokiem Aliny Janowskiej. Tę decyzję podjęto w sali im. Aliny Janowskiej, w której spotkają się radni w czasie obrad dzielnicowych komisji i sesji rady. W kwietniu 2018 roku przed wejściem do pomieszczenia umieszczono tablicę pamiątkową.
Mieszkańcy Żoliborza mogą pamiętać Alinę Janowską nie tylko ze scen teatrów czy ekranów kinowych i telewizyjnych, ale też z działań podjemowanych w dzielnicy. Wraz z mężem Wojciechem Zabłockim, trzykrotnym medalistą olimpijskim w szermierce, żyła na Żoliborzu. Mieszkali w domu zaprojektowanym w stylu podhalańskim na Żoliborzu Oficerskim. Obecnie nieruchomość jest do kupienia za 4,5 mln złotych. To jeden z oryginalniejszych domów nie tylko na Żoliborzu, ale w całej Warszawie. To autorski projekt Wojciecha Zabłockiego, który z zawodu był architektem.
Alina Janowska była znana również z działań społecznych w dzielnicy. Dbała o jej otoczenie. - Pamiętam, że nie bała się wziąć miotły w ręce i posprzątać chodnik. Była zawsze radosna i pełna energii. W szarej rzeczywstości bardzo brakowało takich ludzi. Pamiętam też, że pomogła przenieść Muzeum Sztuki Dziecka do Fortu Sokolnickiego - mówi pani Joanna, z Żoliborza Oficerskiego, którą spotkałem w okolicy domu, w którym mieszkała aktorka. W pierwszych wyborach mieszkańcy wybrali ją na radną dzielnicy. W historii żoliborskiego samorządu zapisała się jako pierwsza przewodnicząca rady ówczesnej Gminy Warszawa Żoliborz.






Swoim społecznikowskim działaniem objęła również dzieci zakładając Stowarzyszenie Pomocy Dzieciom „Gniazdo”. Zainicjowała również powołanie „Małej filharmonii”, żoliborskiej orkiestry, która przez wiele lat działała przy Szkole Muzycznej im. Karola Szymanowskiego przy ulicy Krasińskiego. Z Żoliborzem była związana również zawodowo występując w latach 1966 – 1980 na deskach Teatru Komedia.