Do grona żoliborskich patronów ulic związanych ze światem kultury takich jak Kalina Jędrusik, Stanisław Dygat czy Zbigniew Hübner dołączył Zbigniew Zapasiewicz.
Nowy adres znajdzie się na żoliborskiej mapie. Tak zdecydowali stołeczni radni. Patronem nowej ulicy będzie Zbigniew Zapasiewicz. Chodzi o ciąg pieszy biegnący od ulicy Powązkowskiej w kierunku północno-wschodnim u zbiegu z ulicą Rydygiera, który docelowo ma prowadzić do placu Andrzeja Wajdy. O tę nazwę wnioskował deweloper, który wybudował osiedle „Żoliborz Artystyczny”.
Ten artykuł czytasz w ramach bezpłatnego dostępu do wybranych treści. Jeśli chcesz zyskać dostęp do wszystkich artykułów, wykup prenumeratę.
Ten artykuł czytasz w ramach bezpłatnego dostępu do treści.
Zgodnie z jego założeniem, patronami nowych ulic, ciągów pieszych i placów są wybitne osobistości ze świata kultury i sztuki takie jak: Kalina Jędrusik, Stanisław Dygat czy choćby Czesław Niemen, który jest patronem placu.
Gdyby wykonać mapę szczególnych miejsc dla Zbigniewa Zapasiewicza, poza stołecznymi teatrami z pewnością znalazłby się na niej Żoliborz. To dzielnica, w której wybitny aktor dorastał i po wielu latach ponownie w niej zamieszkał.
Jako dziecko wraz z matką i rodziną Kreczmarów do lat 60-tych mieszkał właśnie w żoliborskich zasobach WSM-u. „Zapasiewicza spotkałem pierwszy raz w lecie 1945 roku w naszym parku Żeromskiego, jak bawił się obok ławki, na której siedziała jego matka. Miał miłą brązową twarz i czarne jak węgiel włosy. Okazało się, że mieszka na IV klatce w mieszkaniu swego wuja Jerzego Kreczmara” – wspinał Jarosław Abramow-Newerly w książce „Lwy mojego podwórka” ukazującej żoliborską rzeczywistość.
Kariera w świecie teatralnym
Jednym z miejsc gdzie niemal przez całe życie pojawiał się Zbigniew Zapasiewicz to Akademia Teatralna. Wykładowcą był od 1959 roku, zaś w latach 1981-1984 był dziekanem Wydziału Reżyserii. Wśród studentów cieszył się niezwykłym szacunkiem.
Równolegle z rozpoczęciem pracy na uczelni na siedem lat związał się z Teatrem Współczesnym prowadzonym wówczas przez Erwina Axera. W artykule Jerzego S. Majewskiego „Zapasiewicz – aktor inteligent z Żoliborza” czytamy, że Axer w czasie wojny ukrywał się w mieszkaniu Jerzego Kreczmara, brata matki Zbigniewa Zapasiewicza. „Zapasiewicz pochodził z rodziny związanej z teatrem. Brat jego matki Jerzy Kreczmar to reżyser teatralny, filozof i intelektualista. Drugi z wujów – Jan – był wybitnym aktorem filmowym i teatralnym, profesorem PWST” – pisze autor wspomnianego artykułu.
Po wielu latach Zbigniew Zapasiewicz powrócił na Żoliborz, a konkretnie w rejon Kępy Potockiej, gdzie widok aktora spacerującego z pieskiem po parku był codziennością dla mieszkańców dzielnicy.
Karierę filmową zaczął nieco później niż teatralną. Na ekranie zadebiutował w 1963 roku rolą księdza w „Wianie” Jana Łomnickiego”. Rok później wystąpił w “Spotkaniu ze szpiegiem” Jana Batorego – razem z Beatą Tyszkiewicz i Stanisławem Mikulskim. Współpracował z takim twórcami filmowymi jak Andrzej Wajda, którego „Bez znieczulenia” nominowane do Złotej Palmy w Cannes, gdzie wcielił się w rolę dziennikarza Jerzego Michałowskiego, uwikłanego w kłopoty osobiste i zawodowe.
Aktor zmarł 14 lipca 2009 roku w Warszawie. Pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.
Dawid Krupski
Jest fanem nowinek technologicznych i gadżetów. W wolnych chwilach lata dronem w poszukiwaniu najlepszych ujęć. Lubi się zmęczyć dlatego pływa, jeździ na rowerze i biega. Wieczorami zasiada z joystickiem w ręku i zdobywa reprezentacją polski najważniejsze trofea w piłce nożnej.
