Powstali, by bronić polskiego handlu przed wielkim kryzysem, a ich dumą stał się później "Merkury", "Hala Marymoncka", "Agora" i "Żoliborski". Droga do sukcesu nie była jednak łatwa, bo na przeszkodzie stała duża konkurencja, niski fundusz udziałowy i niewielka ilość członków. Przeważyły jednak konkurencyjne ceny.
Już po kilku latach od rozpoczęcia działalności Warszawska Spółdzielnia Spożywców cieszyła się coraz większym uznaniem gospodyń, które chętnie robiły zakupy w sklepach. Przedwojenna Społem była mocno związana z Żoliborzem - to właśnie przy ul. Krasińskiego 10 znajdował się zarząd spółdzielni, sklep i chętnie uczęszczana przez mieszkańców jadłodajnia. Z kolei na rogu ul. Maczka i ul. Suzina był sklep opałowy. W ciągu dnia zakupy można było zamówić przez telefon, a rano bezpośrednio do domów dostarczano świeże pieczywo, mleko i masło.
W ciągu dnia zakupy można było zamówić przez telefon, a rano bezpośrednio do domów dostarczano świeże pieczywo, mleko i masło.
Po 1945 roku górę wzięły powojenne antagonizmy, a także "bitwa o handel". Dopiero w 1957 roku przywrócono historyczną nazwę Społem, a wbrew obiegowym opiniom, PRLowska władza nie faworyzowała działalności spółdzielni. Wiele z nich musiało walczyć o byt, a samorządność i samodzielność odzyskały dopiero na początku lat 80.
Najpiękniejszy marcowy upominek dla Pań, czyli Merkury przy Słowackiego
Znakiem rozpoznawczym spółdzielni na Żoliborzu stał się Merkury przy ul. Słowackiego 16/18. Ówczesna prasa pisała, że to "najpiękniejszy marcowy upominek dla pań z Żoliborza i Bielan". Na parterze czekały stoiska z bielizną, dodatkami, kosmetykami i pasmanterią. Z kolei na dole klienci mogli znaleźć sprzęt AGD i odbiorniki radiowe, a pierwsze piętro wypełniły stoiska z modną, wiosenną odzieżą, a także obuwiem i galanterią skórzaną. Ciekawostką była również kawiarnia "Hawana", która swój żywot praktycznie zakończyła wraz z upadkiem PRLu. Mieszkańcy zachwalali, że serwują tam najlepsze galaretki w pucharkach i rurki z kremem. Niespotykanej atmosfery dodawała też muzyka z szafy grającej.
Była tu fabryka opla i siedziba warszawskich taksówkarzy, teraz przyciąga produktami regionalnymi. Hala Marymoncka jak feniks z popiołów
W tym roku Hala Marymoncka kończy 80 lat. Jej historia zaczęła się tuż przed wybuchem wojny. Przed agresją Niemiec na Polskę powstał jedynie jej szkielet, a podczas okupacji zbudowano tu fabrykę opla, którą w 1944 roku zdobyło Zgrupowanie AK "Żniwiarz". Gdy Powstańcy wycofywali się z niej we wrześniu 1944 r., spalili cały budynek, by Niemcy mogli jej zająć. Po wojnie przy ul. Słowackiego 45/47 swoją siedzibę miało Miejskie Przedsiębiorstwo Taksówkowe.
W latach 70. niespotykanym wydarzeniem było otwarcie odbudowanej Hali Marymonckiej. Po Hali Mirowskiej i Supersamie była największym centrum handlowym w Warszawie. Wszyscy zadawali sobie pytanie, kiedy nowa świątynia handlu otworzy swoje podwoje. Budowlańcy przyspieszyli prace wykończeniowe, a handlowcom, by się wprowadzić z towarem, zamiast dwóch tygodni wystarczyło zaledwie pięć dni. "Należą się słowa uznania za tak szybkie przygotowanie" - chwalił spiker ówczesnej kroniki filmowej. Na parterze znajdowały się artykuły spożywcze, na antresoli przemysłowe, a na utrudzonych zakupami czekał barek kawowy "Tośka".
Obecnie Hala Marymoncka przyciąga bogatą ofertą produktów regionalnych. Nie brakuje nabiału wyprodukowanego przez mazowieckie, lubelskie czy mazurskie spółdzielnie mleczarskie. Zakupy robi się spokojnie i bez pośpiechu, a wiele osób zwraca uwagę na szeroki asortyment. Po ostatniej przebudowie straciła jednak swój pierwotny charakter.
fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe
Mateusz Durlik
Znakiem rozpoznawczym spółdzielni na Żoliborzu stał się Merkury przy ul. Słowackiego 16/18. Ówczesna prasa pisała, że to "najpiękniejszy marcowy upominek dla pań z Żoliborza i Bielan". Na parterze czekały stoiska z bielizną, dodatkami, kosmetykami i pasmanterią. Z kolei na dole klienci mogli znaleźć sprzęt AGD i odbiorniki radiowe, a pierwsze piętro wypełniły stoiska z modną, wiosenną odzieżą, a także obuwiem i galanterią skórzaną. Ciekawostką była również kawiarnia "Hawana", która swój żywot praktycznie zakończyła wraz z upadkiem PRLu. Mieszkańcy zachwalali, że serwują tam najlepsze galaretki w pucharkach i rurki z kremem. Niespotykanej atmosfery dodawała też muzyka z szafy grającej.
Napisz komentarz
Komentarze